De liturgie als bouwwerk. Haar organisatie en krachtlijnen
Module III, lesdag 2
Het geloofsgeheim dat moet gevierd worden is niet uit te drukken in één celebratie. De kern van het christelijke geloof is zo onzeglijk groot dat het nodig is het open te plooien en te ordenen. Liturgische samenkomsten worden uitgespreid over de dag, de week en het jaar. Elk van deze cycli, elk uur, elke dag, elke tijd van het jaar heeft iets bijzonders mee te delen. De verzamelde gemeenschap beantwoordt telkens die boodschap: overwegend, zingend en dankend. De Vaders zijn de grote architecten van de christelijke cultus.
Uit de 'Apostolische constituties’
Draag het volk op en spoor het aan regelmatig naar de kerk te gaan, iedere dag in de morgen en in de avond, en dit in het geheel niet te verwaarlozen, maar regelmatig samen te komen en de Kerk niet in aantal te verkleinen door afwezig te blijven, en het Lichaam van Christus met een lidmaat te verminderen. Komt daarom iedere dag, in de morgen en in de avond samen en zingt psalmen en gebeden in het huis van de Heer.
Johannes Chrysostomus, Homilie op Pinksteren
Onmetelijk, mijn geliefden, en boven elke menselijke uitdrukking zijn de gaven die ons vandaag worden geschonken door de menslievende God. Ter wille van deze gaven, laten we ons verheugen, opspringend van vreugde hymnen zingen voor onze meester! Want de dag van vandaag is feest en plechtigheid. Zoals in de opeenvolging van de seizoenen en de zonnewenden de ene na de andere komen, zo ook, in de Kerk, rijgen de feesten zich aaneen. Zo hebben we eerder het Kruis gevierd, de Passie, de Verrijzenis, vervolgens de terugkeer in de hemel van onze Heer Jezus Christus. Vandaag, tenslotte, komen we aan het einde van al die goede dingen: wij komen aan bij de hoofdstad van de feesten, wij bereiken de vrucht van de belofte van de Heer.
