Beelden van voltooiing in Schrift en liturgie
Module II, jaar 2, lesdag 9
Aan de realiteit van de voltooiing wordt in Schrift, liturgie en iconografie op tal van wijzen uitdrukking gegeven. Het zijn even zovele ankers voor de hoop van de gelovige. Zij vertolken het uitdrukkelijke geloof van de Kerk: dat de Heer ons thuis zal brengen uit onze ballingschap en binnenleiden in zijn land van vrede. De realiteit van de voltooiing is nu reeds het voorwerp van de dank die de Kerk brengt aan God die haar tot zijn bruid heeft gekozen. Ze bezingt deze in geloof ontvangen werkelijkheid nu reeds als een gave, in de rijke vormen van haar eredienst. Het beeld bij uitstek dat de Schrift aanreikt is de maaltijd.
Collette Pasquet, 'L’homme, Image de Dieu, Seigneur de l’univers’
De lofzang en de dank behoren op intrinsieke wijze tot de natuur van het geschapene. De cultus, de eredienst, de liturgische activiteit is immers uitdrukking van de uitwisseling tussen de Schepper en zijn schepping. De mens in het midden van deze lofzang heeft een specifieke plaats, want hij alleen kan de schepping verzamelen in de eenheid, als een harmonisch klinkend lied en haar aanbieden aan God, in zijn eigen naam en in naam van alle schepselen.
Maximus de Belijder, 'Mystagogie’
De heilige kerk [het gebouw!] van God is het symbool van de zintuiglijke wereld als dusdanig. Zij heeft als hemel het goddelijk heiligdom en bezit als aarde de schoonheid van het schip. En op dezelfde wijze is de hele wereld een kerk, want zij heeft haar hemel die aan het heiligdom herinnert en zij heeft de tooi van het land die het (kerk)schip in herinnering roept.