De H. Drie-Eenheid straalt uit naar Kerk en leven
Module II, jaar 1, lesdag 3
Hedendaagse herlezing van de leer van de vaders over de H. Drie-Eenheid naar sacramenteel, moreel en spiritueel leven toe
Hedendaagse theologen grijpen terug naar de beschouwingen van de vaders. Ze laten zien hoe het mysterie van de Triniteit eindeloos vruchtbaar is en ook voor onze tijd een pregnante boodschap voorhoudt. We staan stil bij enkele hedendaagse denkers die voortbouwen op de triniteitstheologie van de vaders en van daaruit een behartigenswaardig discours brengen voor onze tijd.
John Zizioulas, 'Communion and Otherness’
De vaders hebben ons geleerd dat de Drie-Eenheid niet een kwestie is voor academisch speculatief denken. Haar waarheid wordt alleen geopenbaard als we deel hebben aan de Vader-Zoonrelatie door de Heilige Geest, die ons doet roepen: ‘Abba, Vader’.
Daarom wordt de Drie-Eenheid alleen geopenbaard in de Kerk, de gemeenschap waardoor wij kinderen worden van de Vader van Jezus Christus.
John Zizioulas, 'Communion and Otherness’
Geloof komt niet voort uit een rationele overtuiging of een psychologische ervaring, maar uit de houding alles toe te schrijven aan een persoonlijke oorzaak. Al wat we zijn of hebben behoort aan een ander, niet aan het zelf, niet aan de natuur. En omdat alles, ons bestaan inbegrepen, een gave is, kunnen wij niet anders dan achter alles de Gever erkennen. Dat is het eucharistische pad naar geloof.
In de goede eucharistische attitude vooronderstel je de Ander als eerder dan het zelf en eerder dan al wat bestaat of gebeurt. Dit maakt je tot een dankbaar wezen, dit geeft je een dankbare houding. Geloof is dus een houding van dankbaarheid aan elke Ander en huldebetoon (doxologie) aan de Grote Ander. Dit soort geloof biedt geen rationele zekerheid. De enige zekerheid die het biedt is gelegen in de liefde van de Ander. Het enige bewijs van het bestaan van God is zijn Liefde, aangetoond in het eigenste feit dat we bestaan, in andersheid en communio. Wij zijn bemind, daarom bestaat Hij.